„Kiedy na św. Barbarę błoto, będzie zima jak złoto” – 4 grudnia 2011r.
Koncert ku czci św. Barbary można zaliczyć do kolejnego bardzo udanego przedsięwzięcia kulturalnego organizowanego po raz czwarty przez Łubniański Ośrodek Kultury4 grudnia w kościele p.w. św. Barbary w Kolanowicach. Podczas cieszącego się licznym uczestnictwem koncertu czytane były wiersze przez Nikolę Brisch, Fabiana Golomb i Julię Buchta. Podczas koncertu swój repertuar zaprezentował działający przy ośrodku kultury pod kierunkiem Joanny Dudy – Kot chór „Cantilene”. Po występie przygotowano poczęstunek dla wykonawców. Dziękujemy za zorganizowanie, przygotowanie oraz uświetnienie tej pięknej uroczystości ku czci św. Barbary i liczny udział.
„Weź ze sobom tyn łobrozek
łon Cie dycko chronioł bydzie
i wachuj go miyj przi siebie
jak yno sromota przidzie…
Tyn łobrozek w zocy momy
to przeca świynto Barborka
przed ołtorzym poświyncono
wszystkich grubiorzy Patronka
Kożdy berkmon w kożdym kraju
do Barborki sie ucieko
nie je ważne czy na Śląsku
czy za morzym kajś daleko.”
„Św. Barbara jest patronką górników, flisaków, marynarzy, chłopów, architektów, dekarzy, murarzy, ludwisarzy, kowali, kamieniarzy, cieśli, grabarzy, dzwonników, kapeluszników, kucharzy, rzeźników, dziewcząt, więźniów, ludzi narażonych na wybuchy, jak artylerzystów, pracowników prochowni i arsenałów, kanonierów, saperów, straży ogniowej, umierających; jest opiekunką twierdz i wież; wzywana jest w modlitwie o dobrą śmierć, w przypadku zagrożenia przez ogień, o oddalenie burzy, zarazy i dżumy.
W średniowieczu zaliczano św. Barbarę do grona 14 „Orędowników, mających stały dyżur ratowniczy nad światem”
Święta Barbaro
„Święta Barbaro Patronko Górników
w Twe ręce złożyli swój los dziadkowie
a dzisiaj o Twoją opiekę proszą
synowie tej ziemi nasi Ojcowie
To Oni przodków pracowitych wzorem
w trudzie i znoju byt wykuwali
i czarnym węglem skarbem śląskiej ziemi
życie i zdrowie Ojczyźnie oddali
Otocz opieką Tę brać górniczą
nigdy nie zostaw samemu sobie
bądź ich ucieczką i zawsze wspieraj
w nieszczęściu pracy bólu chorobie
A kiedy przyjdzie ostatnia godzina
nie pozwól by lud Ten tak wierny Tobie
odszedł w zaświaty bez Twojej świty
wszak On Barbaro zawierzył Tobie”